Jaki jest cel prowadzenia hodowli i czemu ma to służyć?
Po co ludzie zajmują się hodowlą zwierząt rasowych?
I wreszcie, jakie osoby mogą zajmować się hodowlą? 
Odpowiedzi na te pytania powinny znać osoby szukające 
dla siebie rasowego pupila, istnieje bowiem 
wiele mitów związanych z tą tematyką. 




Celem (dobrej) hodowli jest dążenie do tzw. doskonałości, czyli do wzorca rasy. Każda rasa psa lub kota ma określony wzorzec - profil. Czyli, określone cechy wyglądu zewnętrznego oraz cechy charakteru wspólne w obrębie rasy i odróżniające je od innych ras.
Selektywna hodowla odkrywa możliwość uzyskania zupełnie nowych ras, nowych odmian barwnych itp. Jednak przede wszystkim utrwala/ulepsza pożądane cechy, oraz eliminuje te, które nie są zgodne ze standardem, lub te, które mają negatywny wpływ na jakość życia zwierząt. Dzięki hodowli możemy dzisiaj podziwiać zwierzęta oraz korzystać z ich różnorodności na przykład, w życiu codziennym. Choćby angażując silnego, terytorialnego psa obronnego do pilnowania domu, czy wykorzystując umiejętności psiego tropiciela w akcjach policyjnych.
  Oczywiście wyhodowanie odpowiedniego psa to jedno, wytresowanie go to kolejna sprawa. Jednak jeżeli pies nie będzie wykazywał odpowiednich predyspozycji żaden trening nie odniesie pożądanych efektów.

 Hodowla selektywna  przyczyniła się bardzo do polepszania żywotności zwierząt. Przed kojarzeniem osobników coraz częściej przeprowadzane są badania krwi lub D.N.A. po to, by wykluczyć/ograniczyć wystąpienie chorób dziedzicznych.

Trzeba wiedzieć, że hodowla nie może ograniczać się tylko do rozmnażania.
Każdy hodowca powinien mieć na celu ulepszanie danej rasy zgodnie ze wzorcem. Po to między innymi organizowane są pokazy/wystawy. Element zdrowej rywalizacji między hodowcami jest pewnego rodzaju stymulacją do chęci "poprawienia" zwierząt w obrębie rasy. Bywanie na takich imprezach jest także doskonałym sposobem na wymianę doswiadczeń między hodowcami jak również, dzielenie się wiedzą z odwiedzajacymi wystawy.

Hodowca jest przede wszystkim osobą, rozumiejącą i akceptującą istotę hodowli. Zdobyte pozwolenia wskazują na to, że człowiek ten posiada odpowiednie warunki do prowadzenia hodowli, oraz został uznany za osobę odpowiedzialną i odpowiednią by prowadzić własny program hodowlany. Ponadto wszystkie zwierzęta hodowlane, po przejściu przeglądu hodowlanego, otrzymały pozwolenie do włączenia w ten program. W poszukiwaniu
HODOWCY

Hodowca nie jest osobą anonimową. Jego dane figurują zawsze razem z przydomkiem hodowlanym. Wszystkie działania hodowcy są jawne, zgodne z istniejącymi przepisami. Komisje hodowlane mają prawo wglądu, we wszystkie sprawy zarejstrowanej hodowli.

Każde zwierzę, opuszczajace hodowlę otrzymuje oryginalny  dokument pochodzenia, czyli rodowód. Nie ma znaczenia czy jest to pierwszy czy ostatni osobnik z miotu. We wszystkich dokumentach wpisany jest przydomek hodowlany hodowcy oraz jego dane osobowe. Każdy dokument posiada oryginalne pieczęcie związków, podpisy a czasem także tłoczenia.

Przy zakupie zwierzęcia w hodowli, nabywca oraz hodowca podpisują umowę kupna-sprzedaży. Umowa zawiera dane osobowe stron oraz warunki na jakich hodowca godzi się zwierze sprzedać. Zazwyczaj umowa dotyczy gwarancji zdrowia sprzedawanego zwierzęcia, oraz jego klasy, czy może ono być użyte do dalszej hodowli bądź uczestniczestnictwa w wystawach, czy też zostało sprzedane ale tylko pod warunkiem, że zostanie wykastrowane/wysterylizowane.  
Hodowca ma prawo odmówić sprzedaży jeśli kupujacy budzi jakiekolwiek wątpliwość. 
 Po podpisaniu umowy przez strony, umowa  jest prawnie ważna.

Hodowca sprzedając zwierzę do dajszej hodowli ma również prawo wymagać od kupującego zaświadczeń o pozwoleniu na jej prowadzenie, jak również referencji jeśli osoba ta posiada już zwierzę zakupione w innej hodowli.

Przykłady dokumentów, które posiada  hodowca. Na miejscu można poprosić by je pokazał.


Dokument 1. Zaświadczenie
o przyznaniu przydomka hodowlanego.


Dokument 2. Licencja hodowlana.


Dokument 3. Rodowody.


Niespodzianki bywają miłe, ale podczas zakupu zwierzęcia nie może być o nich mowy. Nie powinno się dawać zwierząt w prezencie nikomu!  Psy, koty żyją około 15-20 lat, a bywa, że dłużej. Osoby chcące mieć owo zwierzę muszą same dokonać wyboru. Niedobrze jest stawiać obdarowanego w przykrej  sytuacji, kiedy zwierzę nie będzie dla niego odpowiednie i będzie zmuszony je oddać. Trzeba także mieć świadomość, że zwierzęta nie są rzeczami które można przestawiać z kąta w kąt, każda przeprowadzka to wielkie przeżycie, strach, stres przed nowym otoczeniem.

Wielu hodowców rezygnuje z miotów w okresie świątecznym, bo nierzadko po świętach zwierzęta wracają do hodowli w bardzo przykrych okolicznościach. 




Wszystkie materiały i treści zawarte na tej stronie są własnością jej administratora.
Nie zezwala się na kopiowanie lub wykorzystywanie czegokolwiek bez zgody właściciela strony.
Wszelkie uwagi prosimy kierować na podany adres e-mail.